Αν κάνουμε σάτιρα, ένα ταξίδι είναι κάτι το ιδανικό. Σίγουρα απαιτητικό, θα πρέπει να μάθουμε να παρατηρούμε τα πάντα και έπειτα να αφηγούμαστε. Δεν χρειάζεται καθόλου να πάει κανείς στο υπερπέραν όπως κάνει ο Δάντης. Αρκούν τα καθημερινά ταξίδια μας μέσα στα τρένα. Κάποιες φορές είναι ακριβώς μία κόλαση. Όχι κι άσχημα. Αναχωρούμε, δεν γνωρίζουμε ποιον θα συναντήσουμε, και τι θα βρούμε, δεν γνωρίζουμε ούτε αν θα φτάσουμε. Μία περιπέτεια κάθε μέρα, στον πηγαιμό και στην επιστροφή. Αλλά το τρένο γίνεται το ειδικό μέσο, για να παρατηρήσουμε τους εαυτούς μας και να κατανοήσουμε πως είμαστε φτιαγμένοι. Μέσα από τα τρένα υπάρχει επίσης μία όμορφη πανοραμική θέα προς τον κόσμο, από τα παράθυρα τρέχει η θέα των βουνών, των αμπελιών, των ποταμών, των σπιτιών και των πόλεων. Βλέπουμε τις εποχές, τον ήλιο που ανατέλλει και τον ήλιο που δύει, τη νύχτα, τον κατακλυσμό, το χιόνι, τα δέντρα που γεμίζουν φύλλα, τις ακακίες και τις κερασιές που ανθίζουν. Είναι η ζωή. Και μέσα από τον καιρό παρατηρούμε τις μεταμορφώσεις, τη βία και τις πληγές: τα τέρατα των παρακαμπτήριων δρόμων, τις αβύσσους στους πρόποδες των βουνών, το μπετόν και τα φουγάρα των τεράστιων βιομηχανικών εγκαταστάσεων σε αχρηστία, τα μεγάλα πλοία στα ναυπηγεία με το αστέρι των Χριστουγέννων. Στα τρένα ανεβαίνουν και κατεβαίνουν και οι άνθρωποι, σε μια θεωρία που ποικίλει χωρίς σταματημό, ξεκινώντας από συνταξιδιώτες που με τον καιρό γίνονται φίλοι. Υπάρχουν οι ζωές, οι επιθυμίες, τα αντικείμενα, υπάρχουν πάνω απ' όλα οι ανησυχίες και η κούραση. Υπάρχουν επίσης τα χρώματα, οι μυρωδιές, οι γλώσσες και οι ήχοι. Μόλις βρεθούμε στον δρόμο του ταξιδιού, η παρατήρηση αρχίζει, ήδη στον σταθμό, και στη συνέχεια μέσα στο τρένο, ανάμεσα στο ένα περιστατικό και το άλλο της διαδρομής που επαναλαμβάνεται πάντα διαφορετική. Ποτέ δεν μπορείς να προβλέψεις πώς θα τελειώσει. Το «Βλέποντας την Βενετία» γίνεται τότε η μεταφορά της επιθυμίας, της ελπίδας. Το ομορφότερο πράγμα. Μπορεί επίσης να είναι απλώς ένα μάθημα για την αρχαία σάτιρα σε μια μεγάλη αίθουσα απέναντι από την Giudecca στη Βενετία. Δεν είναι δεδομένο ότι θα βρεθείς εκεί, ότι θα είσαι πάλι.

 

ISBN: 000-000-00000-0-0

 

Έκδοση: 1η, Σεπτέμβριος 2024

Κωδ. καταλόγου: δ-001

Γλώσσα Πρωτοτύπου: Ιταλικά

Τίτλος Πρωτοτύπου: Vedere Venezia. Treni satirici quotidiani

Μετάφραση και σχόλια: Σέργιος Ν. Μοσχονάς

Εισαγωγή στην ελληνική έκδοση: Ορέστης Καράβας

Εξώφυλλο: Μαλακό

Σχήμα: 14x20,5 εκ.

Σελίδες: 130

Λ.Τ.: 15,00  ευρώ

​

Τιμή  διαδικτύου: 13,50 ευρώ

​

​

​

​